Voortaan hier alleen nog persoonlijke blogs

Voor iedereen die hier vaker kwam, is het volgende nieuws even verrassend: de meeste blogs zijn verhuisd naar een nieuwe blog met een nieuwe naam, namelijk Verrassend Genoeg. We blogden hier op Anneliesje.nl met een aantal mensen, maar zoals je wellicht begrijpt dekte de naam de lading niet echt.

Stukje geschiedenis naar de mens toe: Anneliesje.nl was al jaren (sinds eind 2004) mijn persoonlijke website, waarop ik blogde over alles wat ik tegenkwam. Sinds 2011 geloof ik stond ik ook toe dat gastbloggers af en toe een bijdrage leverden, voor de afwisseling, en een poos later had ik ineens een heel blogteam dat blogde over alles wat leuk was.

Maar, de naam is natuurlijk nog steeds erg gekoppeld aan mij als persoon. Ook het aan mijn gekoppelde Twitter-account gebruikte ik nog steeds voor deze site, maar dat werkte verwarrend voor de vele volgers die ik toen al had. Kregen ze geen blogpost van mij, maar van iemand anders. Wel op mijn site.

Ook voor de bloggers is het niet zo leuk als ze steeds met mijn naam opgezadeld krijgen. Is het toch nét niet echt van hen. Dus in mijn hoofd ontstond langzaam maar zeker een groot dilemma. Moet ik doorgaan met Anneliesje.nl op deze manier, moet ik de bloggers bedanken voor hun moeite en dan stoppen met dit blog open te stellen voor andere bloggers dan ikzelf, moet ik een nieuwe site lanceren? Na beraad met bloggers heb ik daarom gekozen om door te gaan, maar dan onder een nieuwe naam. De content van alle bloggers en een aantal artikelen van mezelf zijn daarheen verhuisd.

De oudste artikelen die hier al stonden voor het een openbaar blog werd, staan er nu nog steeds, aangevuld met enkele persoonlijke blogs die ik in de tussentijd heb geschreven. Die horen hier namelijk thuis. Vanaf nu komen hier dus alleen mijn eigen blogs, mijn persoonlijke mening over allerlei dingen, over mijn passies, onzekerheden, kritiek op de maatschappij, economie en allerhande andere dingen. Persoonlijker dan het ooit was. Voor mij ook wel een beetje eng, maar op Twitter bijvoorbeeld ben ik ongemerkt vaak ook al vrij persoonlijk. Ik wil experimenteren hoe dat bevalt. Te vaak hoor ik van mensen dat er zo weinig écht persoonlijke dingen worden geschreven op het web. Wil ik dus iets aan doen. Mezelf openstellen. Zal soms best pijn doen, want mensen zijn niet altijd lief. Ik zelf ook niet. Dus ik zal jullie als lezer ongemerkt of juist heel bewust ook wel eens pijn doen. Maar daar kunnen we dan over in gesprek gaan, waar dan dat pijnpunt zit. Dat is mijn bedoeling.

Kortom, dit wordt weer ’the world of’ zoals het ooit was en zoals het ook de bedoeling is.