SocialStrategyTalk #3: Doe mij een community – verslag
SocialStrategyTalk #3, een initiatief van CreativeCrowds, was een daverend succes. Peter Kentie en Roderick Vonhögen hadden de lachers op hun hand. Daarnaast gaf ook de Rabobank een beetje meer inzicht in hun communities en Kirsten Verdel vertelde over de Barack Obama campagne. Met ‘Doe mij een community’ hoopte de organisatie een concept te hebben voor succes en dat is gelukt. Een hoop inspiratie en weer wat nieuwe kennissen, opgedaan tijdens de SocialTalk, waren het resultaat van een erg interessante middag. Waar ik wel 5 uur voor heb moeten reizen…
Maar het was de reis absoluut waard. Na een wandeltochtje door een regenachtig Amsterdam, vonden we de juiste locatie en konden we in een schemerige Westerunie van start. Natuurlijk niet zonder enige opmerkingen over het Poken, en het 1000e SocialStrategyTalk member dat in het zonnetje moest worden gezet…en ook een Poken als kadootje kreeg ;).
Peter Kentie, PSV marketingmanager over nieuwe media
Het begon allemaal met een praatje over PSV, door Peter Kentie, de marketingmanager. Ondanks dat velen (zo blijkt dan achteraf) het praatje te marketingtechnisch vonden, vond ik het juist heel prima dat hij ook de relatie met de marketing nog eens benadrukte. Het wordt natuurlijk ter kennisgeving aangenomen dat het gebruik van nieuwe media onder marketinguitingen valt. Toch vond ik het wel prettig even het volledige verhaal te horen te krijgen in plaats van het zoveelste verhaal dat alleen over social media gaat. Kern van de aanpak: Je moet je doelgroep (in het geval van PSV de fans) persoonlijk weten te binden. En niet alleen voor een bepaalde periode, maar 24 uur per dag, 7 dagen per week, het hele leven lang, voor zover mogelijk.
Ter toevoeging vertelde Peter dat je participatie niet kunt afdwingen. Iedereen doet toch alleen dingen die hij of zij fijn vindt of alleen die dingen die in hun vermogen liggen. Je kunt echter wel ervoor zorgen dat die participatie mogelijk gemaakt wordt, op elke manier die je maar kunt bedenken. Peter liet voorbeelden zien van offline promotie uitingen die een gevolg waren van het succes van het opzetten van een (online) community. Babies op het grasveld in het Philips Stadion, rondleidingen speciaal voor de jonge fans, speciale dagen voor speciale fans (bijvoorbeeld gehandicapten of terminale patiënten) en alle andere dingen die je maar kunt bedenken als privilege vanuit het lid zijn van de community. Kern van de boodschap: zie elke nieuwe media technologie als een nieuwe exploitatiekans!
Ruud Smeulders, Rabobank
Iets minder interessant en to the point was het verhaal van de Rabobank. De Rabobank doet al geruime tijd pogingen om wat lokale communities op te zetten. Soms succesvol, soms vergt het wat meer moeite. Ondanks dat de Rabobank de indruk wekte geïnteresseerd te zijn in suggesties, kwam er weinig respons op de ideeën vanuit het publiek. Het werd ook niet helemaal duidelijk wat nou het doel of idee van de Rabobank was. Daarnaast was het ook niet helemaal duidelijk wat wij daar nou aan hadden. Waar Peter nog een duidelijk to the point succesverhaal had, leek Ruud niet echt een punt te hebben, anders dan dat ze er eigenlijk nog volop mee bezig zijn.
Daarnaast had ik grote vraagtekens bij de Sociaal Sustainability waar Ruud het over had. Maatschappelijk verantwoordelijkheid is leuk, zeker omdat wij als klant ook willen weten wat de bank met het geld doet, maar ik heb dan onlangs gehoord van ze investeren in de wapenindustrie. Vind ik niet echt Sociaal Sustainable :S. Gelukkig was er internet aanwezig in de Westerunie, dus deze ronde van de SocialStrategyTalk heb ik kunnen uitzingen op Twitter, samen met andere aanwezigen ;).
Father Roderick Vonhögen, podcast priest
Een innemende man verschijnt op het podium en heeft direct de hele zaal vol aandacht. En dat vlak na de pauze. Deze man, met wit boordje, is Father Roderick, de bekende podcast priest. Tijdens het overlijden van de vorige paus, was hij in Rome en deed via zijn podcast verslag van het tumult, de verslagenheid en andere bizarre dingen in het Vaticaan. Door zijn ‘bedrijfskleding’ kon hij als geen andere op bepaalde plaatsen binnendringen en net even iets meer meekrijgen dan een ander. Dit is het moment waarop hij merkte dat podcasten werkt, en dat er blijkbaar toch veel mensen op zijn praatje zitten te wachten. Hij is dit blijven doen en zjin podcast zijn een razend succes, niet alleen onder de vaste groep gelovigen, maar ook onder de wat minder gelovige mensen. Wat ik dan best wil geloven, want ook deze zaal had hij plat. Iedereen luisterde vol aandacht en lachte om de grappige verhalen die hij had.
Achteraf kwamen wat kritischer vragen, natuurlijk vooral uit de wat protestantere hoeken, maar ook van niet-gelovers. Want wat moeten die ermee tenslotte? Father Roderick bleek niet te extremistisch te zijn, en zei de keuze over te laten aan de luisteraar en niet dwingend te zijn. Net zoals Peter Kentie zei: je kunt mensen niet dwingen lid te worden van een club. Hij trok natuurlijk direct de vergelijking met Jezus, die ook met leukigheidjes kwam, en mensen ook vrijliet om te kiezen, aan de hand van verhalen en voorbeelden en natuurlijk wat trucjes ;). Eigenlijk werkt hetzelfde principe nog steeds. Mensen luisteren of lezen graag verhalen. Roderick vertelt dan ook graag over zijn grote hobbies: Harry Potter, Star Wars, Lord of the Rings en andere soortgelijke verhalen, die veel overeenkomsten hebben met verhalen uit de Bijbel. Op die manier probeert hij mensen over te halen om vaker te luisteren, op basis van gedeelde interesse. Maar de hamvraag was natuurlijk: kan elke organisatie wat Father Roderick doet? Het publiek was het erover eens: ja hoor!
Kirsten Verdel, medewerker Barack Obama campagne
Aan het einde van de middag, toen iedereen zowat een houten kont had van de stoeltjes, en iedereen dus een beetje begon te draaien en te zuchten en verlangend naar de bar begon te staren, kwam Kirsten Verdel aan het woord. Klein vrouwtje (meisje?), beetje introvert, maar er kwam wel een verhaal uit. Al ging het wel een beetje veel over Kirsten Verdel. Iets minder over Barack Obama. Wat jammer was, want wij wilden inside information! Eigenlijk vertelde ze veel dingen die wij (oja, wij is het grote publiek) al wisten, of hadden kunnen weten, want het hele internet staat vol met informatie over de Barack Obama campagne. Natuurlijk is het gaaf dat zij als Nederlandse eigenlijk relatief makkelijk belangrijke mensen te spreken kreeg, natuurlijk is het leuk te weten dat dingen illegaal gebeuren (maar what else is new?) en dat boek, ach ja, aardig. Ik ben benieuwd wie dat boek nog gekocht na afloop…
Het komt er dus op neer dat het merendeel van het publiek waarschijnlijk liever aan de bar had gezet op dat moment dan luisteren naar een persoonlijk succesverhaal, dat eigenlijk weinig met communities te maken had. Oja, behalve dan dat ze wel vertelde hoe het Barack Obama team mensen faciliteerde in het campagne voeren, door persoonlijke pagina’s te maken waarop mensen informatie over hun buurt konden krijgen, wie daar al actief waren voor Obama en waar ze hulp konden krijgen met uitvoeren van hun promotie acties.
Meer over SocialStrategyTalk #3:
Meer over het verhaal van Peter Kentie op Marketingfacts
SocialStrategyTalk veroorzaakt Twitter explosie
Leuk verslag Annelies 🙂
Een ’to the point’ verslag. Alhoewel ik zelf ook nog niet helemaal snap waarom grote bedrijven als Rabobank zich eerder op de ‘locale communities’ richten…
Ook daar hebben ze slimme mensen neem ik aan. Of zouden Peter Kentie en ‘father’ Roderick de enige sprekers geweest zijn met kennis van zaken?
Zou het kunnen dat grote bedrijven als Rabobank, voor grote (internet) sociale netwerken/communities nog niet helemaal volwassen zijn?
Een leuke artikel, Annelies!