Ode aan de bouwmarkt

Ik ben helaas niet zo dichterlijk aangelegd, maar ik wilde toch graag een ode aan de bouwmarkt schrijven. Want de bouwmarkt verdient het om in het zonnetje gezet te worden. 

Meerdere malen heeft een van de bouwmarkten die ons land rijk is mij al uit de brand geholpen. Grote klussen of klussen, wat het ook is, ik zie de bouwmarktmedewerkers vaker dan mijn eigen familie.

Kom ik daar weer met iets wat later een onmogelijke onderneming blijkt, zoals het willen dimmen van een zeer laag wattage led-verlichting, toch helpen ze me braaf met het uitproberen van diverse dimmers. Ze hadden me gewaarschuwd hoor, dat het waarschijnlijk niet ging werken. Maar toch.

Altijd eten bij de bouwmarkt

Dat terzijde, de bouwmarkt is om zoveel redenen zo’n plek waar je altijd weer blij de deur uit loopt. Was het niet omdat je na lang beraad met jezelf of je vader of de bouwmarktmedewerker, of allemaal, eindelijk met de juiste boormachine naar huis gaat – oh, shit, boortjes erbij nog vergeten – dan was het wel omdat er altijd iets te eten is. Tijdens mijn grote klusmaand vorig jaar werd ik er door de kraam buiten aan herinnerd dat ik best even een hotdog kon eten in alle haast, móest eten zelfs. En kon ik die nog negeren, dan lag er bij de kassa wel een voorraad chocola.

Geschiedenis van onze bouwmarkten

Ik vind het ook heel cool dat onze bouwmarkten er al zo lang zijn. Vroeger, voor 1971, moest je je spullen halen bij een ijzerwarenwinkel of een tuincentrum of tegelboer. Als je pech had was je je hele zaterdag kwijt aan het verzamelen van je spullen door de halve regio heen. Nu loop je de bouwmarkt binnen en je komt naar buiten met alles. Of ze bezorgen het.

Wist je al dat Gamma de eerste bouwmarkt was, in 1971? De eerste Karwei was er in 1976 en de eerste Praxis in 1978. Hornbach kwam in 1997 pas de grens over zetten. En dan heb je nog de Formido en Bouwmaat en vast nog wel een paar die ik vergeten ben. En hoewel je zou denken dat ze toch wel ongeveer hetzelfde zijn: dat is dus niet zo, want Karwei richt zich meer op inrichting en design, waar de Gamma meer op de techniek focust en Praxis (voor mijn gevoel) wat meer huis-tuin-en-keuken geklus. Ondanks het internet is het op alle dagen dat ik er kom, behalve tussen 6 en 7 ’s avonds trouwens, lekker druk. Toch knap voor een winkel waar je meestal ook nog ff voor moet rijden omdat ze op rare plekken zitten.

Eindeloos verdwalen in de bouwmarkt

Ik denk dat ik bijna elke afdeling van de bouwmarkten wel gehad heb qua aankopen door de jaren heen. De tegels van mijn badkamer bij Sanitair, verf, echt eindeloos veel en vaak verf. Hoe in de wereld vind je nou de juiste kleur verf tussen 100 of meer kleuren? Maar het lukt toch elke keer weer. De magie van de bouwmarkt. Vloeren heb ik ook daar uitgezocht, alleen voor mijn nieuwe huis (na een jaar nog steeds nieuw) moet ik nog nieuwe vloeren en plinten kopen. Vooral plinten zelfs, want ik heb nu onder mijn verwarmingen een rare spleet lopen en ben nog altijd bang dat er een geest in de muur zit en naar buiten komt (of muizen, maar bang zijn voor muizen is niet stoer). Ik heb nu al keuzestress over die plinten trouwens, want er zijn er zoveel en ik weet nooit zo goed wat dan past. Moet je van die subtiele kleine latjes of van die grote witte waar zich altijd een dikke laag stof op verzamelt? (I guess that’s a no no dus). Verder kocht ik de vreemdste schroeven, de beste muurpluggen, de goedkoopste gereedschappen uit de euro-bakken. Even daarover, wat een geniaal concept.

Eurobakken en racen

Elke bouwmarkt heeft van die bakken, gesorteerd in 1-euro, 2-euro, 5-euro en nog wat hoger, en daarin vind je dan van die soorten gereedschap waarvan je geen idee hebt wat het doet, tótdat je het toch een keer nodig hebt. Of gereedschap waarvan je denkt dat ’t handig is, maar wat eigenlijk onbruikbaar blijkt of direct breekt. Maar omdat het zo goedkoop is, geeft dat dan niet. Voelt een beetje als een loterij. Met wat geluk is het iets wat je nooit kwijt wilt raken (en dan toch kwijt raakt).

Het leukste is dat je in de gangpaden zo lekker met die karren met oplegger kunt scheuren. Even afzetten en je hebt een soort mega skateboard. Vinden ze nooit leuk daar, bij de bouwmarkt, maar het ís wel leuk. Jaloers zijn ze dan hoor, en als de winkel sluit gaan ze zelf even een rondje. Denk ik.

Waar koop je die klusbroeken?

Leuk ook zijn de medewerkers. Of eigenlijk ook de kleding. Ze hebben altijd van die broeken die wél goed passen maar waar dan ook van die zakken op genaaid zitten waar je gereedschap in kunt doen. Waarom worden die niet verkocht? Ik wil zo graag een klusbroek, en als daar het logo van de bouwmarkt dan op staat, begin je toch met 200% zelfvertrouwen aan je klus? Soort van of die ingestraald is. Goeie mojo.

De medewerkers zijn ook leuk hoor. Die achter de servicebalie heeft geen reet verstand van dimmers, maar weet wel de collega van de afdeling elektriciteit op te roepen dus das heel wat. Allemaal eilandjes in zo’n bouwmarkt en als je dan vanalles nodig hebt en wat advies wilt bij alles, heb je op het eind iedere medewerker gesproken. Als je je verveelt en gebrek aan menselijk contact hebt: ga even naar de bouwmarkt en laat je bijscholen daar. Wie weet komt het eens handig uit.

Ik vergat nog dat je bij de bouwmarkt zelfs je huis kan inrichten. Meubels hebben ze er, ook voor de tuin en accessoires ook. Mooie lampen, you name it.

Hándig

Nog een laatste voordeel, maar das persoonlijk: mijn zusje werkt bij een bouwmarkt en dat is echt heel handig. Eh, nee, zíj is handig. Wat handig is als je echt de ballen snapt van hoe je bijvoorbeeld een lamp zelf maakt of hoe je het best je keukenkastjes kunt overschilderen. Als daar behoefte aan is, kan ik daar best eens een blogpost over maken trouwens. Let me know in de comments.

Al met al ben ik heel blij het fenomeen bouwmarkt, al heb ik nog steeds zo’n gevoel dat ik ooit te lang in de bouwmarkt blijf en er dan nooit meer uit kom. Dat die terwijl ik er ben uitbreidt en ik dan de uitgang nooit meer kan vinden. Death by bouwmarkt.

Tell me, ben jij ook zo dol op de bouwmarkt?

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Karwei. Toevallig de bouwmarkt waar mijn zusje werkt, maar dat had er toch niet heel veel mee te maken, hoewel het natuurlijk wel heel leuk is. En handig. Overigens heeft Karwei nul invloed gehad op mijn ode hoor, die kwam echt uit vanuit mezelf. Want bouwmarkten zijn dus leuk.