Help! Nagellakverslaving!
Wat nu volgt kan geclassificeerd worden als ‘vrouwenblog’. Don’t blame me, ik ben slachtoffer geworden van een echt vrouwending: nagellak. Ik geef het toe: ik vind nagellak cool. En dat had ik 5 jaar geleden nooit durven zeggen.
Ik geloof dat ik pas sinds een jaar of 3 redelijke nagels heb. Daarvoor was het nooit zoveel soeps. Nagelbijten, slechte verzorging van mijn handen, dus altijd korte stompjes. En daar kon ik altijd vrij goed mee leven, tot ik besloot dat nagelbijten gewoon een nerveuze tik was en maar eens klaar moest zijn. Dus zo geschiedde.
Een hele tijd heb ik niet zoveel met mijn nagels gedaan. Ik had french manicure liggen, waar ik op een bepaald vrij bedreven in was om dat correct op te brengen. Maar ja, dat gaat ook vervelen. Uiteindelijk heb ik een tijdlang niet veel met mijn nagels gedaan. Ik weet niet meer precies hoe ik er weer aan begonnen ben, aan kleurtjes lakken. Maar ik kan me herinneren dat ik lakjes kreeg van ‘dinnetje Emma en dat ik nog eens een middagje heb zitten lakken bij mijn zusje. In ieder geval: ik ben verloren.
Mijn verzameling lakjes is mede door Emma uitgegroeid tot redelijk formaat (zo’n 50-55 potjes), al heb ik zelf inmiddels ook al een boel lakjes gekocht. De kwaliteit daarvan is wisselend, aangezien ik nog moet leren welke lakjes lekker smeren en niet teveel laagjes nodig hebben om te dekken. En ik heb nog lang niet alle merken geprobeerd. Favorieten tot nu toe zijn wel OPI, WIC van Herome, Maybeline, Rimmel, Essence, Catrice en raar genoeg ook de lakjes van HEMA. Maar als het even duurt dan wijzigt dit lijstje vast nog eens.
Vervelende is: ik wil er nog zoveel meer! Er zijn zoveel toffe kleuren en variaties en ik wil ze allemaal proberen. En dat is uiteindelijk heus goedkoper dan elke maand kleding kopen, maar voor een kleurtje dat maar een paar dagen op je nagels zit is het natuurlijk relatief duur.
Ik weet nog niet zo goed wat ik met deze nieuwe hobby aan moet. Op zich ben ik een meisje dus heel raar is het niet natuurlijk. Maar ik heb, en dit moet ik bekennen, laatst over een lakje gedroomd (van OPI) en ik heb het gewoon gekocht. Blij als een kind ook nog en het staat supervet. Toch vind ik het wel wat sneu van mezelf. Ik was altijd zo enorm ‘verslavingsloos’ en nu heb ik er toch een. Ik zit zelfs bij een Facebook-groep over nagellak. Maar toch: ik wil meer!
TELL ME! Wat is jouw favoriete lak en waarom? En hoe houd jij jezelf in toom?
Arrghh, nog zo’n slachtoffer. Mijn nagels zijn mijn geweten, zeg maar. Heerlijk. En ik lees ook dat de crisis ertoe bijdraagt dat we zo begaan zijn met onze nagels. Onzin natuurlijk! Het is gewoon – doodgewoon – leuk om te doen.
Dat is het inderdaad ook, gewoon leuk! En ik vind het ook wel rustgevend om even op niets anders te focussen dan zo netjes mogelijk mijn nagels doen.
Geeft niets, nagellakken is fijn en wees blij dat t geen drugs of eetverslaving is ;-))
En onze fb groep is gewoon cool! (nagellak & swatches voor wie dat wil weten).
Het nagelbijten heb ik kunnen stoppen met gelnagels en ondanks dat de gel er eens afgegroeid is (en ze na een tijd weer kort waren), nog steeds nette (gel)nagels met natuurlijk een lakje! De studio gebruikt idd altijd OPI (USA), maar zelf ben ik ook fan van Bourjois; zij hebben een redelijk vaste collectie van goede basiskleuren en met